زمان در گذشته کندتر سپری می شد!
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۳۳۷۷۷
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این اکتشاف به تایید نظریه نسبیت انیشتین و گسترش جهان کمک می کند.
محققان با مطالعه ابرنواخترهای دوردست به این نتیجه رسیده اند که جهان از زمان انفجار بزرگ در ۱۳.۸ میلیارد سال قبل در حال گسترش است. همزمان با این گسترش، کهکشان ها در ۴ بعد از یکدیگر دور می شوند و اجازه نمی دهند هیچ مرکز مشخصی برای گسترش وجود داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همزمان با گسترده تر شدن کهکشان ها، سرعت حرکت شان نسبت به یکدیگر بیشتر می شود. این امر به دلیل تاثیر داپلر سبب می شود طیف ستارگان و سایر اجرام به سمت قرمز تغییر کند، در نتیجه می توان آن را سنجید و دانشمندان می توانند زمان گسترش را تعیین کنند. دیگر قابلیت چنین رویدادی آن است که انبساط در لبه جهان که ما آن را به عنوان گذشته ای دور می بینیم، چنان سریع می شود که اثرات نسبیتی آشکار و باعث تغییر در سرعت گذر زمان در مقایسه با ما می شود.
پروفسور گریانت لوییس از انستیتو اخترشناسی دانشگاه سیدنی، رهبر این پژوهش با کمک گروهی از محققان از داده های جمع آوری شده از ۱۹۰ اختروش طی ۲۰ سال استفاده کردند تا درباره شیوه درهم پیچیدگی زمان و فضا به اطلاعات بیشتری دست یابند.
محققان با استفاده از داده های کوازار از طیف امواج سبز، سرخ و مادون سرخ و به کارگیری تحلیل بیزی (Bayesian analysis)که می‌تواند احتمال یک فرضیه را با دستیابی به شواهد یا اطلاعات بیشتر آپدیت کند، توانستند به لحاظ آماری تیک هر کوازار را کالیبر بندی و آنها را به ساعت هایی تبدیل کنند که انبساط زمانی را می سنجد.
نتیجه حاصل آن است که مسیر گذر زمان در گذشته با امروز تفاوت داشته به طوریکه هر ثانیه باستانی معادل ۵ ثانیه در زمان حاضر است!
البته همه نتایج به طور نسبی است. برای انسان امروزی زمان باستان کندتر طی می شده است. اما اگر فرد در نزدیکی یکی از کهکشان های باستانی باشد، هر ثانیه نرمال به نظر می رسد.
این تحقیق در نشریه نیچر آسترونومی منتشر شده است.
کد خبر 5827161منبع: مهر
کلیدواژه: تحقیقات علمی اکتشافات فضایی کیهان شناسی کهکشان نوآوری انیشتین حاکمیت سایبری تحقیقات علمی معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات تراشه شرکت های دانش بنیان نمایشگاه الکامپ سرطان نوآوری فناوری فضایی اقتصاد دانش بنیان هوش مصنوعی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات سازمان فضایی ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۳۳۷۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عمیق ترین حفره آبی جهان در مکزیک کشف شد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، مانند سیاهچاله های فضایی در منظومه شمسی، ویژگی های مرموزی نیز روی زمین وجود دارند که گودال های آبی هستند. عمق این حفره های عظیم در اقیانوس های زمین ممکن است به اندازه طول آسمانخراش باشد.
تصور می شود این حفره های مذکور که اواخر عصر یخی به وجود آمده باشند، نقاط اکولوژیکی مهمی هستند که انبوهی از گیاهان و حیوانات در آنها زندگی می کنند. اکنون محققان بزرگترین حفره آبی در جهان را شناسایی کرده اند که در خلیج چتومال واقع در مکزیک قرار دارد.
حفره آبی مذکور به نام «تام جا» (Tamm Ja) در زبان قوم مایا به معنی آب عمیق است و عمق آن به ۴۲۰ متر زیرسطح دریا می رسد. محققان تاکنون هیچ گاه به انتهای این گودال نرسیده اند.
پیش از این محققان تصور می کردند تام جا دومین گودال آبی جهان باشد اما اندازه گیری های جدید حاکی از آن است که عمق آن از گودال رکورد دار پیشین که در چین قرار دارد، بیشتر است.
نمونه برداری و بررسی حفره آبی تام جا در سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی انجام شد اما محققان سال قبل از وجود آن خبر دادند. به هر روی آنها عمق این حفره را ۲۷۴.۴ متر تخمین می زدند که معادل ارتفاع برج ویلیامز در هیوستن آمریکا است.
اما در واقع تخمین های پیشین ۴۰۰ فوت کوتاه تر از عمق تایید شده فعلی هستند. محققان طی یک بررسی جدید در چتومال مکزیک توانستند با کمک ابزار پروفایلر CTD (رسانایی، دما و عمق) در دسامبر سال گذشته به تخمین دقیق تری از عمق تام جا دست یابند.
این دستگاه مجموعه ای از کاوشگرهاست که به یک قاب فلزی دایره شکل متصل هستند و به وسیله یک کابل به اعماق آب ارسال می شود.
قبل از آن محققان از روش نگاشت صداگیر پژواک(echo sounder mapping) استفاده کردند که با کمک پالس های امواج صوتی عمق را تخمین می زند.
در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی یک ماموریت اکتشافی غواصی انجام شد تا شرایط محیطی در این گودال شناسایی شود. سوابق پروفایلر CTD از ۴۲۰ متر زیر سطح دریا فراتر رفت و هنوز به انتهای گودال نیز نرسیده بود. به این ترتیب تام جا به عنوان عمیق ترین گودال آبی جهان تایید شد.
کد خبر 6094137
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت